اجمل پسرلی سیګل مرغه د پستو څپو غږ مات کړ. زما پر سر ټيټ تیر شو، څو ګامه مخته پر کاڼې کیښناست. کم رنګه شنې بڼې یې شمال ته ببرې شوې. موبایل مې ورته ونیو چې عکس یې واخلم. له شا یوه نجلۍ تیزه تیره شوه. مرغه والوت. اوف مې کړل. دې لاس پورته کړ بښنه یې وغوښته. ما د ...

ژباړه: حامد احمدزی د ښوونځي استاده چې ډیره ښکلې څېره ، او د ښو اخلاقو څېښتنه وه، د عمر تر ۳۵ کلنۍ پورې یې واده نه وو کړی، زده کوونکو سره به یې تل دا اندېښنه وه چې استاده ښه اخلاق، ښه څيره، او ښه سرمایه لري، ولې ګډ ژوند نه پیلوي. څو ورځې وروسته د زده کوونکو له ډلې ...

هیله پسرلی _ له کړکۍ مې ها خوا کتل. باران و. _ څنګ ته مې ودریده، د کافي  پیاله یې رامخته کړه. _ غوړپ مې وکړ، خوږه وه په سخته مې تيره کړه. _ پیاله مې په طاق کې کيښوده . ور ومې کتل: بوره لري! _ اه وبخښه فکر مې نه وه. _ کړکۍ يې پرانيسته . غوړپ یې ...

لیکوال: حامد احمدزی مخامخ ورته ناست وم. خفه و، سوړ اسوېلی یې و ایست بیا یې وویل: کلونه پخوا مې د کلي په روغتون کې کار کاوه، یوه ورځ کارونه راباندې ډیر شول. په دې ورځ په روغتون کې ډاکټران کم وو. له یوې ناروغې سره مخ شوم. نوم یې ګلمکۍ و. ژړل یې، دردونو یې ځوروله. زړه مې درد ...

محمد خالص ادیب له انګار سره دهلېز کې روان وم، اناهیتا راته وکتل، ما سترګې په ځمکه وګنډلې، نه مې غوښتل ورسره سترګې په سترګو شم، دا په هماغه ځای ودرېده، بېروبار زیات و، هغه شېبه رخصتي شوې وه،   کله یې چې له څنګ سره تېرېدو، ورو یې را تاوو کړم، په نرمه لهجه یې وویل: له تاسره کار لرم ...

لیکواله: پاکیزه ارزو ملکه په موټړ کې ناسته وه سړک ته یې وکتل، دواړه لاسونه یې په مخ کېښوده سر یې وښوراوه اوف یې له خولې ووت له ځان سره وویل: ــ د شپې چې مې خوب ولیده، زه پوهېدم چې نن ما ته څه پېښږی … دغه لعنتي سړکونه ولې بند دي؟ موټر چولونکي ځواب ورکړ ــــ خورې فکر ...